Life in the Lap of Luxury
Daily Routine Revival
I’m back home in Bangkok 24/7 now! It's time to get back to my daily routine. It might sound boring, but trust me, I'm living my best life.
Every morning on workdays, Por and Mom’s alarm goes off. But guess what? I don’t trust it. So, I take it upon myself to wake them up a bit earlier. Once they're up, I guide my groggy mom to the bathroom, where she scratches my neck. Don’t get me wrong – it's not because I’m a dirty cat who’s always itchy, but because it’s our bonding time.
After Mom is fully awake and I’m satisfied with the scratching session, I graciously allow her to shower. Meanwhile, I wait by the door for Por to take me for a morning stroll. I don't venture far, just a quick breath of fresh air around the house. When Mom gets ready for work, Por brings me back inside. As they leave for work, Mom always waves and says, "I'll be back soon, THuNG. Wait for me!" Seriously, she says it every single day. Doesn't she get tired of it?
The day is a blur of naps, snacks, and leisurely strolls around the house. Sometimes, I scratch my claws on the cat post or bask in the sun on my window perch. It’s a simple life, but I love it.
As the sun sets, I eagerly wait for my parents to return. They usually arrive around 8 PM. I always wonder why Dad, who’s been driving, has to open the gate while Mom just sits in the car. Humans are strange. It’s puzzling.
But who cares? Once home, it's time for my night walk. Mom puts away the stuff and does some chores before taking turns with Por to walk me. The best part about Mom supervising my walks is she lets me roam until I'm satisfied, and "satisfied" is not in my vocabulary. Every night, Por ends up scolding her, saying, "It's late, bring THuNG inside already!" Haha, poor Mom.
Once back inside, Mom keeps scratching my neck until bedtime around 10 PM. I pretend to sleep with Mom, but at night, I roam in and out of the room (they leave the door open for me even though the air conditioner is on). Every time I come back, Mom wakes up and scratches my neck again.
Oh, no worries about me jumping high onto the bed. Por and Mom don’t want me jumping too much either – my thoughtful parents have placed a mattress on the floor just for me.
Life here might seem simple, but it's perfect for a cool cat like me.
กลับสู่กิจวัตรเดิม
ถุงกลับมาอยู่บ้านที่กรุงเทพฯ แบบ 24/7 แล้วค่ะ ถึงเวลาทำกิจวัตรประจำวันเหมือนเดิมแล้ว ถึงจะดูน่าเบื่อ แต่เชื่อถุงเถอะ ถุงมีความสุขที่สุดเลยค่ะ
ทุกเช้าของวันทำงาน ป้อกับแม่จะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 6 โมง แต่ถุงไม่เชื่อนาฬิกาปลุกหรอกค่ะ ถุงก็เลยตัดสินใจไปปลุกป้อกับแม่ก่อนทุกวันเลยค่ะ ตื่นปุ๊บ ถุงจะเดินนำทางแม่ที่ยังงัวเงียอยู่ไปที่ห้องน้ำ เพื่อให้แม่เกาคอให้กับถุงค่ะ อย่าใจผิดว่า ถุงเป็นแมวสกปรกเลยคันตลอดเวลา ต้องหาคนมาคอยเกาให้นะ แต่ถุงแค่ช่วยให้แม่หายง่วงและได้ใช้เวลาแห่งความรักความผูกพันเป็นการส่วนตัวกับถุงบ้างค่ะ
หลังจากที่ถุงให้แม่เกาจนพอใจแล้ว ก็จะอนุญาตให้แม่ไปอาบน้ำได้ แล้วถุงก็ไปนั่งรอที่ประตูบ้าน เพื่อรอให้ป้ออาบน้ำเสร็จแล้วพาถุงไปเดินเล่น ซึ่งถุงจะเดินสูดอากาศใกล้ๆ บ้านนี่แหล่ะค่ะ ไม่ได้เดินไปไหนไกล พอแม่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมไปทำงาน ป้อก็จะเก็บถุงเข้าบ้าน ทุกวันก่อนออกจากบ้าน นังแม่ก็โบกมือบ๊ายบายและพูดว่า “แม่ไปข้างนอกแป๊บนึงนะ แล้วจะรีบกลับมาค่ะ ถุงรอแม่นะ” แม่พูดทุกครั้งจริงๆ ค่ะ แม่ไม่เบื่อบ้างรึไงนะ
ระหว่างวัน ถุงก็ไม่ได้ทำอะไรพิเศษค่ะ ถ้าไม่นอนเล่น ก็เดินขึ้น เดินลง กินอาหาร กินน้ำ เข้าห้องน้ำ นอนเล่น มีแวะแกร่กๆ ตรงที่ลับเล็บแมวที่ป้อแม่ซื้อมาให้ค่ะ อ๊ะ ถุงมีที่นอนติดกระจกสำหรับชมวิวตอนกลางวันด้วยนะคะ
นั่งนอนรอจนเบื่อ กว่าจะถึงเวลาพระอาทิตย์ ป้อแม่ก็ยังไม่กลับมาซักที ปกติพวกเขากลับมาถึงบ้านประมาณสองทุ่มค่ะ ป้อจอดรถปุ๊บก็ลงมาเปิดประตูรั้ว ทุกวันนี้ถุงยังสงสัยว่า ทำไมป้อขับรถมาเหนื่อยๆ ต้องเป็นคนเปิดประตูรั้วด้วยนะ แต่นังแม่ที่นั่งข้างเฉยๆ ไม่ลงไปเปิดนะ ถุงละงงกับพวกมนุดจริงๆ เลย
แต่ช่างมันเนอะ ประตูบ้านเปิดแล้ว ก็ถึงเวลาที่ถุงจะได้ไปเดินเล่นค่ะ ส่วนแม่ก็เอาข้าวของไปเก็บ ทำโน่นนี่นิดหน่อย ก็ออกมาสลับเวรกับป้อในการดูแลถุงต่อค่ะ ข้อดีของการที่นังแม่เป็นคนดูแลถุง ชีจะรอจนกว่าถุงพอใจในการเดินเล่น ซึ่งคำว่า “พอใจ” ไม่มีในพจนานุกรมของถุงอยู่แล้วค่ะ ทุกวันนังแม่ก็เลยจะโดนป้อดุว่า มันดึกแล้ว ให้อุ้มถุงเข้าบ้านได้แล้ว เอิ๊กๆ
หลังจากเข้าบ้านแล้ว นังแม่ก็จะเกาคอให้ถุงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเวลานอนนั่นแหล่ะค่ะ คนบ้านนี้เข้านอนประมาณสี่ทุ่ม ถุงก็ทำเป็นนอนด้วยกันกับนังแม่ แหงซิ เพราะกลางคืนถุงเดินเข้าออกคืนละหลายๆ รอบ (ป้อแม่เปิดแอร์ตอนนอนก็จริง แต่จะประตูไว้ให้ถุงเดินเข้าออกได้ตลอดเวลาค่ะ) ทุกครั้งที่ถุงเดินกลับมานอน นังแม่ก็จะสะดุ้งตื่นแล้วก็เกาคอต่อให้ถุงทุกครั้งเลยค่ะ
โอ๊ะโอ ไม่ต้องกังวลนะคะว่า ถุงจะต้องกระโดดสูงๆ เพื่อขึ้นเตียงค่ะ ป้อแม่ก็ไม่อยากให้ถุงกระโดดบ่อยๆ เหมือนกันเลยซื้อฟูกมาปูนอนบนพื้นแทนค่ะ
นี่คือ ชีวิตที่เรียบง่าย แต่แสนจะเพอร์เฟคของถุงเองค่ะ
