Road Trip Madness

My First Long-Distance Adventure

Oh my gosh, I thought Mom took me to the vet for a checkup, but no, she just wanted me to look good for a road trip to the countryside. Wait, what? We're going on a trip?

Hold on, I've been a stray my whole life. The only car ride I've ever taken was to the vet down the street. Now, they're planning a trip out of town? And not just a short trip – it's Bangkok to Hat Yai to Phuket and back to Bangkok. That's over 2,000 kilometers, and Mom didn’t even ask how I felt about it!

The trip is almost here, and they haven’t prepared me at all. All I've got is a litter box, some food, and water. At least there's an auntie who has experience with cats and will take care of me during the trip. If it were just Mom, I’d be even more stressed out.

First stop: Hat Yai. Let me tell you, I was exhausted and super stressed. We left at dawn, and after 14 hours in the car, I was dizzy and just wanted to sleep.
.
.
.
I woke up in the middle of the night, startled. Where am I? I looked around, but nothing seemed familiar. It was pitch dark, unlike Bangkok, where there are lights everywhere. I heard strange noises, probably insects I’d never heard before, followed by a loud, repetitive sound, "gecko, gecko, gecko." It was so loud and wouldn't stop.

Wait, that sound – I remember now. Mom said if I misbehave, the gecko would come to eat my liver. I was terrified! My liver might still be intact, but my nerves were shot. Mom, who seemed to be half-asleep, noticed my movement and tightened her embrace, trying to comfort me. She said, “Don’t be scared, I’m here. If you need anything, just let me know.” Okay, I’ll try to calm down, breathe in, breathe out, and in a shaky voice, I said:

"Mom, when are you going to let me go? I’m hungry! Do you understand? Where’s my food bowl? It’s so dark, I can’t see it. Why haven’t you taken me to my bowl yet? It’s 3 AM, so what? I want my treat, and I’m going to eat the whole pack this time. Don’t give it to me bit by bit, okay? Got it?"

ผจญภัยทางไกลครั้งแรก

โธ่เอ้ย ถุงก็คิดว่าที่แม่พาถุงไปอาบน้ำที่โรงบาลเพราะอยากตรวจสุขภาพถุง แต่จริงๆ คือเปล่าค่ะ แม่จะพาถุงไปอวดโฉมที่ต่างจังหวัดก็เท่านั้นเอง ห๊ะ อะไรนะ ไปต่างจังหวัด

เดี๋ยวนะ คือ ถุงเป็นแมวจรมาตลอดชีวิต นั่งรถครั้งแรกก็คือไปโรงบาลหน้าปากซอย แต่ทริปหน้าจะให้ไปต่างจังหวัด แล้วไม่ได้ไปใกล้ๆ แต่ไปหาดใหญ่ แถมไม่ได้ไปแค่จังหวัดเดียว แต่เป็นทริปกรุงเทพฯ - หาดใหญ่ - ภูเก็ต - กรุงเทพฯ คือระยะทางไม่ต่ำกว่า 2,xxx โล แม่เนี่ยนะ ไม่ถงไม่ถามสุขภาพถุงซ้ากคำ

เอาเข้าไป จะถึงวันเดินทางอยู่แล้ว ไม่ได้เตรียมความพร้อมให้ชั้นเลย มีแค่กระบะทราย อาหารและน้ำดื่มเท่านั้น ยังดีนิดนึงที่มีคุณอาที่เคยเลี้ยงแมวมาก่อนให้การดูแลตลอดการเดินทาง ถ้าลำพังแม่คนเดียวคงจะทำถุงปวดหัวแน่ๆ เลยค่ะ

จุดมุ่งหมายแรกคือหาดใหญ่ ถุงบอกเลยว่า ถุงเหนื่อยมากๆ เครียดสุดๆ ออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด นั่งรถมา 14 ชั่วโมง ถุงมึนหัวไปหมดแล้ว ขอพักผ่อนนอนยาวๆ เลยแระกันค่ะ
.
.
.
โอ๊ะ ถุงสะดุ้งตื่นมากลางดึก ที่นี่ที่ไหน มองซ้ายมองขวาไม่มีอะไรชินตาเลย ทำเอาถุงรู้สึกกลัวเล็กน้อย เพราะทุกอย่างดูมืดสนิท อ๊ะ ใช่ๆ ป้อกับแม่พาถุงมาต่างจังหวัดนิหน่า ที่นี่ไม่มีไฟสว่างตลอดเวลาเหมือนที่กรุงเทพฯ เลยค่ะ ได้ยินเสียงแปลกๆ เยอะแยะ คล้ายๆ จะเป็นเสียงของแมลงอะไรซะอย่าง ถุงไม่เคยได้ยินมาก่อน แล้วตามด้วยเสียงประหลาดๆ ร้องอย่างดังว่า ตั๊กแก ตั๊กแก ตั๊กแก โอ้ยยยย มันร้องดังติดต่อตั้งหลายครั้ง ทำไมไม่ยอมหยุดซักที

เฮ้ย เสียงนี้ ถุงจำได้แล้วแม่บอกว่า ถ้าถุงดื้อ ตุ๊กแกจะมากินตับ ตอนนี้ถุงเริ่มรู้สึกกลัวมากๆ แล้ว ตับถุงอาจจะยังอยู่ แต่ตอนนี้ปอดถุงแหกไปซะแล้วค่ะ แม่ที่เหมือนจะหลับไม่สนิท เห็นถุงขยับปุ๊บ ก็รีบตื่นมากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น แล้วปลอบโยนถุง บอกถุงว่า “ถุงไม่ต้องกลัวนะ แม่อยู่นี่แล้ว ถุงอยากได้อะไรบอกแม่ได้เลยนะ” โอเคๆ ถุงจะพยายามใจเย็น หายใจเข้า หายใจออกลึกๆ แล้วพูดด้วยเสียงอันสั่นเครือว่า

แม่ เมื่อไหร่จะปล่อยถุงซะที ถุงหิววววววววววว รู้เรื่องป่ะเนี่ย แล้วชามอาหารวางอยู่ตรงไหน มันมืด มันมองไม่เห็น ทำไมยังไม่อุ้มถุงลงไปที่ชามอาหารอีก ตีสามแล้วยังไง ถุงจะกินหนมแมวเลียด้วย คราวนี้ ถุงจะกินทั้งซองเลย อย่ามายึกยักทำเป็นป้อนทีละนิด เข้าใจมั้ยเนี่ยยย ห๊ะ !!